Strona główna > Baza wiedzy

Baza wiedzy

Dla pacjenta

Czym jest żywienie dojelitowe i jak może pomóc?

Żywienie dojelitowe, inaczej enteralne, to jedna z metod leczenia żywieniowego, stosowana u pacjentów, którzy nie mogą przyjmować pokarmów doustnie, ale ich układ pokarmowy działa prawidłowo. To skuteczny sposób na dostarczenie wszystkich niezbędnych składników odżywczych, kiedy naturalne jedzenie nie jest możliwe. W tym artykule wyjaśniamy, na czym polega żywienie dojelitowe, kiedy jest stosowane i jak może pomóc pacjentom.

Na czym polega żywienie dojelitowe?

Żywienie dojelitowe polega na podawaniu specjalnych, gotowych do użycia mieszanek odżywczych bezpośrednio do przewodu pokarmowego pacjenta. Mieszanki te zawierają wszystkie niezbędne składniki, takie jak białka, tłuszcze, węglowodany, witaminy i minerały, które są potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Podawane są przez zgłębnik (np. nosowo-żołądkowy) lub specjalną przetokę do żołądka lub jelita cienkiego.

Kiedy stosuje się żywienie dojelitowe?

Żywienie dojelitowe stosuje się u pacjentów, którzy nie są w stanie przyjmować pokarmów doustnie, ale ich przewód pokarmowy nadal może wchłaniać składniki odżywcze. To leczenie znajduje zastosowanie w wielu sytuacjach klinicznych, takich jak:

  • Choroby neurologiczne: Pacjenci po udarze mózgu, z uszkodzeniem układu nerwowego lub chorobami neurodegeneracyjnymi, które uniemożliwiają przełykanie.
  • Nowotwory głowy, szyi lub przełyku: Kiedy pacjent nie może jeść z powodu trudności z połykaniem spowodowanych nowotworem lub jego leczeniem, np. radioterapią.
  • Choroby przewodu pokarmowego: Pacjenci z poważnymi schorzeniami, takimi jak choroba Leśniowskiego-Crohna, u których doustne przyjmowanie pokarmów nie jest możliwe, ale przewód pokarmowy nadal działa prawidłowo.
  • Terapie pooperacyjne: Po operacjach w obrębie przewodu pokarmowego, gdy przez pewien czas nie jest możliwe przyjmowanie pokarmów doustnie.

Jakie są korzyści z żywienia dojelitowego?

Żywienie dojelitowe niesie za sobą wiele korzyści, które mają pozytywny wpływ na zdrowie pacjenta:

  1. Dostarczenie wszystkich składników odżywczych: Mieszanki dojelitowe są zaprojektowane tak, aby w pełni pokryć zapotrzebowanie na kalorie, białko, witaminy i minerały, co pozwala na utrzymanie prawidłowego stanu odżywienia pacjenta.
  2. Wsparcie organizmu w trudnych stanach: U pacjentów ciężko chorych, żywienie dojelitowe wspiera procesy regeneracji organizmu, przyspiesza gojenie się ran i wspomaga układ odpornościowy.
  3. Unikanie powikłań związanych z niedożywieniem: Regularne dostarczanie odpowiednich ilości składników odżywczych zapobiega niedożywieniu, które może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, takich jak osłabienie odporności czy trudności w gojeniu ran.
  4. Bezpieczeństwo: Żywienie dojelitowe, w porównaniu do żywienia pozajelitowego, jest mniej inwazyjne i wiąże się z mniejszym ryzykiem powikłań, takich jak zakażenia cewnika.

Jak wygląda procedura żywienia dojelitowego?

Wprowadzenie żywienia dojelitowego wymaga założenia zgłębnika (np. nosowo-żołądkowego) lub przetoki do przewodu pokarmowego (np. PEG – przezskórnej endoskopowej gastrostomii). Procedura ta jest wykonywana przez lekarza i odbywa się najczęściej w szpitalu. Po założeniu zgłębnika lub przetoki, pacjent lub jego opiekunowie są edukowani, jak dbać o sprzęt, jak podawać mieszanki oraz jak unikać powikłań.

Pacjentom przebywającym w domu żywienie dojelitowe może być kontynuowane przy wsparciu zespołu medycznego. Mieszanki odżywcze są dostarczane w formie gotowych do użycia preparatów, które są łatwe w przechowywaniu i podawaniu.

Podsumowanie

Żywienie dojelitowe to skuteczna metoda wspierająca pacjentów, którzy nie mogą przyjmować pokarmów doustnie, ale ich przewód pokarmowy nadal funkcjonuje prawidłowo. Dzięki żywieniu dojelitowemu, pacjenci mogą utrzymać odpowiedni stan odżywienia, co jest kluczowe w procesie leczenia i powrotu do zdrowia. Jeśli masz pytania dotyczące tego rodzaju leczenia, warto skonsultować się z lekarzem, który pomoże dobrać najlepszą metodę wsparcia żywieniowego.